(TRON: Evolution)

معمولاً فیلم های ژانر علمی تخیلی (Sci- Fi) به دنبال خود بازی هایی هم می بینند که شاید از لحاظ تجاری برای شرکت ناشر سود آور باشد، اما همواره در سطح کیفی پایینی قرار دارند. TRON: Evolution که از پیش کاملاً مشخص بود Disney حاضر نیست ریسک کند و به دنبال انتشار فیلم TRON: Legacy سود ناشی از فروش بازی را نادیده بگیرد، یکی از همین عناوین است که بویی از هرگونه ساختار شکنی نبرده و مانند اکثر (شاید هم تمام) فیلم بازی ها یک عنوان ضعیف از آب در آمده است. این در حالی است که سری TRON از جمله بهترین
Universeهای سری های سینمایی وکامیک بوک ها را در اختیار دارد و مطمئناً
می شد بازی بهتری را روانه ی بازار کرد.
وقایع Evolution بین فیلم های اول Tron وکامیک Tron: Betrayal رخ می دهد. بازی با اجرای یک ویدئو آغاز می شود که در آن کوین فلین از حضور ISOها در دنیای ترون صحبت می کند. موجودات برنامه ریزی شده ای که قدرت تصمیم گیری دارند و به صورت گسترده در دنیای ترون پخش شده اند و اکنون تهدیدی برای ساکنین این منطقه به حساب می روند. شما به عنوان یک System Monitor به نام Anon وظیفه دارید از به قدرت رسیدن Clu (نسخه ی دوم
برنامه ی اصلی در فیلم اول) جلوگیری کنید. شاید داستان بازی در نگاه اول گیج کننده به نظر برسد (به خصوص برای کسانی که با این Universe آشنایی ندارند) اما به طور کلی راضی کننده از آب در آمده و قادر است بازیباز را تا انتها با خود همراه کند. (البته اگر بازیباز بتواند گیم پلی بازی تحمل کند). علاوه بر این داستان بازی بخش زیادی از داستان سری را در خود جا داده است به طوری که سازنده ها از آن به عنوان مکمل داستان سری یاد کرده اند و می توان گفت این اتفاق به خوبی افتاده است. بازی ترکیبی از المان مبارزه ای و پلت فورمینگ است به طوری که می توان آن را ترکیبی از Assassin s Creed Spider Man دانست که از هیچ کدام به خوبی الگو برداری نکرده است. مبارزات به نبردهای تن به تن و پرتاب حلقه های نور محدود می شوند. اگرچه چند ضرب های بازی تا حدی جذابیت دارند و ممکن است بازیباز را راضی کنند اما به طورکلی می توان مبارزات بازی را در عمل طاقت فرسای فشردن تکراری تعداد دکمه ی قابل پیش بینی خلاصه کرد. خود بازی سعی داشته است همه چیز را به طور خودکار پیش ببرد. بسیاری اوقات بازی به شما نشان می دهد که برای پیروزی در یک مبارزه چه دکمه هایی را فشار دهید! به عنوان مثال در یک مبارزه تنها کافی است دکمه ی Control را نگه دارید و به محض برخورد تیر دشمن با شما دکمه ی کلیک را فشار دهید. همه چیز در بازی ساده طراحی شده است. از هوش مصنوعی دشمنان گرفته تا دنیای بازی، هیچ کدام نه تنها غنی نیستند، بلکه بسیار ضعیف طراحی شده اند. دشمنان بازی با وجود این که قرار است برنامه های طراحی شده ی هوشمندی باشند (نقش شان در داستان بازی) اما فوق العاده احمق هستند و هیچ حرکت حساب شده ای از سوی آن ها نمی بینید! به عنوان مثال بعضی دشمنان فقط در فواصل زمانی مشخص به سمت تان حلقه های نوری پرتاب می کنند و برخی دیگر از نزدیک به شما حمله می کنند! تنها چالشی که مبارزات بازی برایتان ایجاد
می کند تعداد زیاد دشمنان حاضر در مبارزات و خالی شدن غیر معقول میزان HP شما است! در هر مبارزه باید با دسته های چند تایی دشمنان مبارزه کنید که گاهاً شما را یاد بازی های Beat em up چند نسل پیش می اندازد که در آن ها دشمنان از هر کجا که فکرش را می کردید ظاهر می شدند. مشکل دیگر بازی خالی شدن ناگهانی میزان سلامتی شما است که می تواند در مبارزات شلوغ برایتان دردسر ساز شود. مثلاً هر ضربه از دشمن های معمولی بازی می تواند حدود 20% از سلامتی تان کم کند!
البته برای رفع این مشکل سازندگان نوارهای آبی رنگی در طول مراحل قرارداده اند تا در صورت عبور از روی آن ها خط سلامت تان پر شود. این نوارها در مواقع زیادی می توانند به شما کمک کنند، اما کافی است در یک مبارزه ی شلوغ گیر افتاده باشید تا رسیدن به این نوارها برایتان مشکل شود. بازیباز با کسب XP در بازی می تواند
قدرت های خود را آپگرید کند. البته این آپگریدها در رنج وسیعی قرار ندارند و نتیجه ی نهایی با چیزی که سازنده ها آن را وجود المان های پیچیده ی نقش آفرینی در بازی می نامیدند فاصله ی زیادی دارد. با این حال همین عامل باعث می شود بازیباز به دنبال اجرای چند ضرب های پشت سر هم روی دشمن ها باشد که می تواند به دلیلی برای ادامه دادن بازی تبدیل شود. مشکل دیگر بازی که نمی توان از آن گذشت کنترل و دوربین بازی است. شخصیت بازی در همه چیز گیر می کند و کافی است نزدیک یک دیوار شوید تا دوربین وارد بدن او شود. کنترل بازی به هیچ وجه برای PC تعدیل (Modified) نشده است و ممکن است برایتان شرایطی ایجاد شود که بخواهید بازی را از چک پوینت قبلی بارگذاری کنید. در صورت در اختیار داشتن یک گیم پد حتماً بازی را با آن انجام دهید! دوربین بازی هم بسیار از شخصیت بازی دور است تا کنترل شخصیت بازی سخت تر شود. موسیقی بازی در کل بد نیست اما می توانست بسیار بهتر هم باشد. صدا پیشگی شخصیت ها در بازی قابل قبول است و با این که صدا پیشه شخصیت فلین را جف بریجز (هنر پیشه فیلم) انجام نداده اما باز هم صدا پیشه بازی کارش را به درستی انجام داده است. TRON: Evolution در هیچ جهت پایش را از گلیمش درازتر نکرده و یک عنوان ضعیف و تاریخ مصرف گذشته است. بازی از پتانسیلی که دنیای ترون داشت به هیچ وجه استفاده نکرده است و یک گیم پلی تکراری و خسته کننده را تحویل داده که به هیچ وجه قادر نخواهد بود طرفداران سری را راضی کند.
گرافیک بازی در کل تاریخ گذشته و ضعیف است. (1) تکسچرهای ضعیف و صاف دیوارها و زمین . (2) انیمیشین ضعیف کاراکتر بازی و دشمن ها. (3) انعکاس و بازتاب اشیا روی زمین از هیچ قانونی تبعیت نمیکند! شما میتوانید منبع انعکاس نوری که در تصویر مشخص شده است را پیدا کنید؟! در این تصویر همچنین میتوان ضعف های دیگری مانند طراحی هنری ضعیف بازی، جزییات پایین صحنه ها و دور بودن دوربین از کاراکتر بازی را مشاهده کرد.

امتیازات:

برطرف کردن بسیاری از ابهامات فیلم اول؛ چند ضرب های بازی.

معایب:

گیم پلی تکراری و خسته کننده؛ کنترل و دوربین ضعیف؛ گرافیک قدیمی و تاریخ مصرف گذشته.
10 گرافیک
13 موزیک و صدا
8 گیم پلی
بد ارزش 10
منبع: بازی یارانه شماره نشریه: 41